निज नीज माझ्या बाळा
बा नीज गडे नीज गडे लडिवाळा !
रवि गेला रे, सोडुनि आकाशाला
धन जैसें दुर्भाग्याला.
अंधार वसे चोहिंकडे गगनांत,
गरिबांच्या जेविं मनात.
बघ थकुनि कसा निजला हा इहलोक
मम आशा जेविं अनेक.
खडबड हे उंदिर करिती,
कण शोधायाते फिरती,
परि अंतीं निराश होती;
लवकरि हेही सोडितील सदनाला,
गणगोत जसें अपणांला.
जोंवरतीं या कुडींत राहिल प्राण,
तोंवरि तुज संगोपीन.
तद्नंतरची करूं नको तूं चिंता
नारायण तुजला त्राता.
गीत – कवी दत्त
संगीत –
स्वर- स्वर कोणाचा(चे) माहित असल्यास संपर्क करा.
गीत प्रकार – कविता
टीप – • काव्य रचना- सप्टेंबर १८९७, इंदूर.
