अंधाराची खंत तू कशाला करिसी रे?
गा प्रकाशगीत !
रोज नवी ही उषा उगवते
कवच भेदुनी अंधाराचे
कळीकळीच्या कोशामधुनी
निसर्ग गातो गीत उद्याचे
संजीवन हसते नाशामधुनी, हीच जगाची रीत !
दु:ख निराशा दूर सारुनी
सदा पडावे पाऊल पुढती
गतकाळाची कशास भीती?
भविष्य अपुले अपुल्या हाती
फुलव निराळे तुझ्या मुठीतुनी, तूच तुझे संचित !
गीत – वंदना विटणकर
संगीत – डी. एस्. रुबेन
स्वर- जयवंत कुलकर्णी
गीत प्रकार – भावगीत
