सखी मी दर्ददिवाणी, माझी व्यथा कुणा न कळे ग !
घायाळाची मर्मवेदना घायाळास कळे ग !
रत्नपारख्याविण रत्नांची कुणा न पारख व्हावी
शूलावर मम शेज सखे जर नीज कशी मज यावी
गगनमंडळी शेज प्रियाची, मीलन मग कोठे ग !
फिरते वणवण जखमी होवून, वैद्य कुणी न भेटे ग
मीरेची संपेल व्यथा जर हरीच वैद्य मिळे ग !
गीत – मंगेश पाडगांवकर
संगीत – यशवंत देव
स्वर- शोभा जोशी
गीत प्रकार – हे श्यामसुंदर, भावगीत
