माणसापरी माणूस, राहतो रे वेडा जाणा
आणि होतो छापूनिया, कोरा कागद शहाणा
नको लागू जीवा सदा मतलबापाठी
हृदयाचं देणघेणं, नाही पोटासाठी
उभे शेतामधी पिकं, ऊन्ह-वारा खात खात
तरसती ‘केव्हा जाऊ’ देवा, भुकेल्या पोटात
पेटवा रे चुल्हा आता, मांडा ताटवाटी
नको लागू जीवा सदा मतलबापाठी
पाहूनिया रे लोकांचे व्यवहार खोटे-नाटे
तेव्हा बोरीबाभळीच्या आले अंगावर काटे
राखणीच्यासाठी झाले शेताला कुपाटी
नको लागू जीवा सदा मतलबापाठी
गीत – बहिणाबाई चौधरी
संगीत –
स्वर- शालिनी अरुण सरनाईक
गीत प्रकार – कविता
